คนไกลบ้าน, Klaibaan
เคยไหมไปไหนไกลบ้านแล้วมันรู้สึกโดดเดี่ยว อ้างว้าง อย่างไปต่างประเทศที่ไม่ใช่บ้านเมืองเรา ใช่...มันมีความสุขที่ได้ไปเที่ยว หรือไปศึกษาหาความรู้ แต่กระนั้นก็จะมีอยู่ช่วงเวลานึง ที่จะหวนคิดถึง คิดถึงสิ่งต่างๆทางบ้านที่เราจากไกลมา ยิ่งห่างไกลบ้านมานาน ก็ยิ่งคิดถึงฉันเข้าใจความรู้สึกแบบนั้น ความคิดถึง ความรู้สึกนี้เป็นเช่นไร ตอนที่ฉันอยู่ต่างประเทศ ยิ่งช่วงค่ำๆดวงอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า ท้องฟ้าจะออกแดงๆ
ความหนาวเย็นกับความมืดกำลังมาเยือน มันเย็นลึกเข้าไปถึงใจ ฉันยืนดูดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าไป ใจฉันอยากเห็นคนที่กำลังห่วงใยฉันยืนอยู่ตรงหน้าหรือหันหลังกลับไป พวกเขากำลังอ้าแขนยิ้มรับ และ ให้ความอบอุ่นทั้งร่างกายและจิตใจแก่ฉัน...ชีวิตคือการทดทน และ ต่อสู้ เพื่อความสำเร็จตามที่กำหนดเป้าหมายเอาไว้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น